ฟูมฟัก ทะนุถนอม บ่ บำราศ นิรา ไกล แสน ยาก

บทกวีนี้สะท้อนความรักลึกซึ้งของพ่อแม่ที่มีต่อลูก แม้อยู่ห่างไกล พวกเขายังคงดูแลและปกป้องลูกอย่างไม่ย่อท้อ ความรักของพ่อแม่ไม่มีวันเหือดหาย แม้ต้องฝ่าฟันอุปสรรคมากมาย

พ่อแม่อุทิศตนเพื่อความสุขและความปลอดภัยของลูกเสมอ การเสียสละนี้แสดงให้เห็นถึงคุณค่าของความเป็นพ่อแม่อย่างชัดเจน บทกวีนี้ตอกย้ำความยิ่งใหญ่ของความรักที่พ่อแม่มีต่อลูก

ความหมายของ “ฟูมฟัก ทะนุถนอม บ่ บำราศ นิรา ไกล แสน ยาก”

ประโยคนี้สื่อถึงความรักและการดูแลของพ่อแม่ที่มีต่อลูก แม้อยู่ห่างไกล พ่อแม่ก็ไม่เคยทอดทิ้งลูก พวกเขาพร้อมเลี้ยงดูลูกด้วยความเอาใจใส่ ไม่ว่าจะเจอความยากลำบากแค่ไหน

คำจำกัดความและที่มาของประโยค

ประโยคนี้มาจากบทกวี “นมัสการมาตาปิตุคุณ” ของพระยาศรีสุนทรโวหาร บทกวีนี้แสดงถึงการเคารพบูชาพ่อแม่ มันสะท้อนความรักและการดูแลของพ่อแม่ที่มีต่อลูก

ประโยคนี้แสดงถึงความรักและการดูแลของพ่อแม่ที่มีต่อลูก แม้อยู่ห่างไกล พวกเขาก็ไม่เคยเบื่อหน่ายหรือทอดทิ้ง พ่อแม่พร้อมเลี้ยงดูลูกแม้ต้องเผชิญความยากลำบาก

ความสำคัญของการรักและเคารพบิดามารดา

บิดามารดาคือผู้ให้กำเนิดและเลี้ยงดูเรา พวกท่านทำให้เราเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพ การแสดงความกตัญญูกตเวทีจึงเป็นหน้าที่สำคัญของเรา เราควรตอบแทนความรักและความเสียสละของท่าน

เราสามารถแสดงความกตัญญูได้หลายวิธี เช่น ดูแลท่านยามเจ็บป่วยหรือชรา ทำตัวให้เป็นคนดีและน่าภาคภูมิใจ หรือพาท่านไปทำบุญในวันสำคัญ การกตัญญูช่วยสร้างบุญกุศลและนำความสุขมาสู่ชีวิตเรา

การรักและเคารพบิดามารดาเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง พวกท่านคือผู้ให้กำเนิดและเลี้ยงดูเรา การแสดงความกตัญญูเป็นการตอบแทนพระคุณอันยิ่งใหญ่ของท่าน เราควรภูมิใจที่มีบิดามารดาเป็นผู้อุปการะ

บทบาทหน้าที่ของบิดามารดาต่อลูก

พ่อแม่มีบทบาทสำคัญในการเลี้ยงดูลูก พวกเขาต้องอบรมสั่งสอนให้ลูกเป็นคนดี มีคุณธรรม และเป็นสมาชิกที่ดีของสังคม การเลี้ยงดูลูกต้องใส่ใจอย่างใกล้ชิด

หน้าที่หลักของพ่อแม่มีสองส่วนสำคัญ ได้แก่ การเลี้ยงดูและอบรมสั่งสอน และการปกป้องคุ้มครอง

การเลี้ยงดู อบรม สั่งสอน

• การดูแลให้ลูกมีความเป็นอยู่ที่ดี มีอาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัยที่พอเพียง
• การอบรมสั่งสอนให้ลูกเป็นคนดี มีคุณธรรม จริยธรรมที่ดีงาม
• การสอนให้ลูกมีทักษะและความรู้ที่เหมาะสมกับวัย เพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการดำเนินชีวิตในอนาคต

การอุปการะปกป้องคุ้มครอง

พ่อแม่ต้องปกป้องลูกจากอันตรายต่างๆ แม้จะเจอความยากลำบาก พวกเขาก็จะทำหน้าที่นี้อย่างเต็มที่ เป้าหมายคือให้ลูกเติบโตอย่างปลอดภัยและมีความสุข

บทบาทของพ่อแม่สำคัญต่อการเลี้ยงดูและปกป้องลูก พวกเขาช่วยให้ลูกเติบโตเป็นคนดีของสังคม

ฟูมฟัก ทะนุถนอม บ่ บำราศ นิรา ไกล แสน ยาก เท่าไร ๆ บ่ คิด ยาก ลำบาก กาย คำ ประพั

คำประพันธ์นี้แสดงถึงความรักอันยิ่งใหญ่ของบิดามารดาที่มีต่อลูก พวกเขาทุ่มเทในการเลี้ยงดูและสั่งสอนลูกอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ความยากลำบากไม่อาจหยุดยั้งความรักของพ่อแม่ได้

การดูแลลูกเป็นงานที่ท้าทาย แต่บิดามารดาก็ทำด้วยความยินดี พวกเขาฟูมฟักและทะนุถนอมลูกอย่างดีที่สุด แม้จะเป็นงานที่ยากเย็นแสนเข็ญ

ด้วยความทุ่มเทอันไม่มีที่สิ้นสุด พ่อแม่พยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ลูกเติบโตอย่างมีความสุข พวกเขาไม่เคยคำนึงถึงความยากลำบากของตนเอง มุ่งหวังแต่ความสำเร็จของลูกเท่านั้น

ความรักของบิดามารดานั้นยิ่งใหญ่และไม่มีเงื่อนไข พวกเขาพร้อมเสียสละทุกอย่างเพื่อลูก การเลี้ยงดูและการดูแลลูกคือภารกิจสำคัญของชีวิตพวกเขา

การตอบแทนบุญคุณบิดามารดา

เราไม่อาจตอบแทนพระคุณบิดามารดาได้อย่างเต็มที่ เพราะพระคุณท่านนั้นมหาศาล แต่เรายังสามารถแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อท่านได้หลายวิธี เพื่อตอบแทนความรักและการดูแลที่ท่านมอบให้

วิธีการตอบแทนบุญคุณ

นี่คือวิธีที่เราสามารถตอบแทนบุญคุณของบิดามารดาได้:

• เป็นคนดีของสังคม ดำเนินชีวิตอย่างเหมาะสม เป็นที่พึ่งพาของครอบครัวได้
• ดำรงตนให้เป็นคนดี ปฏิบัติตามหลักศีลธรรม
• ช่วยเหลือผู้อื่นเมื่อมีโอกาส เพื่อให้เกิดความภาคภูมิใจแก่บิดามารดา
• ดูแลเอาใจใส่ท่านในยามชราภาพ แสดงความกตัญญูต่อท่านอย่างสม่ำเสมอ

การกระทำเหล่านี้เป็นวิธีตอบแทนคุณพ่อแม่อย่างดีที่สุด ท่านจะปลาบปลื้มใจเมื่อเห็นลูกเป็นคนดีของสังคม

คำสอนจากพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับการกตัญญูกตเวที

พระพุทธศาสนาให้ความสำคัญกับ การกตัญญูกตเวที หรือการรู้คุณและตอบแทนคุณ หลักธรรมนี้แสดงถึงความเป็นคนดีมีคุณธรรม นำไปสู่ความสุขและความเจริญในชีวิต ศาสนิกชนควรแสดง กตัญญูกตเวที ต่อพระรัตนตรัย บิดามารดา และครูอาจารย์

คัมภีร์พระพุทธศาสนาฉบับที่ 16 กล่าวถึงประโยค “ฟูมฟัก ทะนุถนอม บ่ บำราศ นิรา ไกล แสน ยาก” ประโยคนี้เน้นย้ำความสำคัญของ การกตัญญูกตเวที ต่อผู้มีพระคุณ เพื่อนำไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน

พระพุทธศาสนาสอนให้ยึดถือ การกตัญญูกตเวที เป็นหลักธรรมสำคัญ การปฏิบัติตามหลักนี้ช่วยให้เป็นคนดีมีคุณธรรม นำไปสู่ชีวิตที่มีความสุขและเจริญรุ่งเรือง

ประวัติผู้แต่งบทกวี “นมัสการมาตาปิตุคุณ”

พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร)

พระยาศรีสุนทรโวหาร เป็นผู้แต่งบทกวี “นมัสการมาตาปิตุคุณ” ท่านเชี่ยวชาญภาษาไทย บาลี และขอม ท่านเคยรับราชการในกรมมหาดเล็กและได้รับแต่งตั้งเป็นขุนสารประเสริฐ

ท่านเขียนหนังสือสอนภาษาไทยเบื้องต้นถวายรัชกาลที่ 5 ท่านเป็นนักปราชญ์ที่มีบทบาทสำคัญในรัชสมัยนั้น

พระยาศรีสุนทรโวหารเกิดเมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2365 ท่านสิ้นชีพลงเมื่อวันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2434 ในวัย 70 ปี

โครงสร้างทางกวีของบทกวี “นมัสการมาตาปิตุคุณ”

บทกวี “นมัสการมาตาปิตุคุณ” ใช้ ฉันทลักษณ์แบบอินทรวิเชียรฉันท์ อันเป็นเอกลักษณ์ รูปแบบนี้แสดงถึงความประณีตในการจัดวางคำและวรรค อินทรวิเชียรฉันท์เน้นความงดงามของภาษาไทยผ่านโครงสร้างที่ซับซ้อน

ฉันทลักษณ์และลักษณะเฉพาะของอินทรวิเชียรฉันท์

บทกวีนี้มีโครงสร้างที่เฉพาะตัว แต่ละบทประกอบด้วย 2 บาท บาทละ 11 คำ วรรคหน้ามี 5 คำ วรรคหลังมี 6 คำ

สัมผัสบังคับอยู่ระหว่างคำสุดท้ายของวรรคที่ 2 และ 3 การใช้คำครุ-ลหุเป็นลักษณะพิเศษของอินทรวิเชียรฉันท์

องค์ประกอบเหล่านี้แสดงถึงความพิถีพิถันในการใช้ โครงสร้างบทกวี, ฉันทลักษณ์, และ อินทรวิเชียรฉันท์ อย่างชัดเจน